Τες ευτζιές μου νάσιεις γιε μου!

Γειάσου γιε μου!

Είμαι η Χρυσταλλού, 75 χρονών, πρόσφυγας που τo Μόρφου τζαι σιηράτη που το ’98. Μακάρι ναν καλά η κορού η μονάχους, εκαήλισεν μου να φιλοξενηθώ στο μπλογκ της, όπως ινταλοϊς το λαλούν.

Που την χαράν μου, ενι ξέρω πόθεν να αρκέψω, αλλά που την άλλην ένθελω να καταχραστώ της φιλοξενίας... Το λοιπόν γιε μου (επέτρεψε μου να σε λαλώ γιον μου, άντζαι είμαστιν τζαι λλίο συνοίτζαιροι) έδωκες μου, γιε μου, μιάλην χαρά. Εσιει που τα εχτές που το άκουσα, που ενιμπορώ ησυχάσω τζαι είπα τζαι γιω να βκω να φωνάξω τζαι να σε ευκαριστήσω που καρκιάς που με εσκέφτηκες εμένα προσωπικά τζαι τους άλλους γέρους, που ζιούμε στους συνοικισμούς, στα γεροκομεία τζαι στα γεριμόσπιτά μας. Ξέρεις γιε μου τι ενι να σου λαλούν ότι εννά σου στείλουν τσέκκι με τριακόσιες ολόκληρες λίρες τζαι να σου λαλούν ότι έτσι μοιράζουνται μαζί σου τα κέρδη της οικονομίας; Εντζαι καταλάβω εγιώ μια γεναίκα χωρκάτισσα και κοτζιάκορη ίνταμπου σημαίνει να μοιράζεσαι τα κέρδη της οικονομίας, αλλά άρεσεν μου. Άρεσεν μου πολλά. Έπεφτα την νύχτα τζαι εν ετζοιμούμουν που το μαράζιν μου που έμμε κανούσεν η σύνταξή μου να πκιερώσω το ρεύμα, το νερό τζαι τα κάζια που αφταίνω τις σόπες μου (ξέρεις εντζαι έχουμε ούλλοι οι γέροι θέρμανση πετρελαίου έσσω μας). Επεφτα τζαι εν ετζοιμούμουν, που το γάλα τζαι το ψουμί εγινίκαν είδη πολυτελείας τζαι που εμμε κανούν 50 τζαι 60 καμμιά φορά τζαι 70 λίρες την εφτομάδα στον μπακάλη, ένα πλάσμα μόνο του. Να μεν σου πω για τα φάρμακα μου, που μια την άλλη έντα έσιει το νοσοκομείο τζαι πκιερώνω το ένα αλλόνα για να τα πκιάω που έξω. Να μεν σου πως τζαι για τζεινη την ευλοημένη την εγχείρηση στο γόνατο που καρτερώ πέντε χρόνια να την κάμω, αλλά είπαν μου που το νοσοκομείο να κάμνω υπομονή γιατί ελείψαν τους οι επιγονατίδες, είπαν μου, τζαι καρτερούν τες που το εξωτερικό να έρτουν. Να μεν σου πω γιε μου για τες τζιεγκιές μου, για την πίεσην μου, για τα στομάσια μου τζαι ούλα τα βάσανά μου. Εθθα σου πω, να μεν μαραζώσεις, γιατί έκοψα σε τζαι ευαίσθητον άνθρωπο τότε που έβκαλες τα γυαλλούθκια σου τζαι έκλαψες . Τζαι εν πειράζει που εν επήαμεν στου Μόρφου. Κάποιαν άλλην φορά.

Εμαράζωνα, που λαλείς γιε μου, που εκοντέφκαν τα χριστούγεννα τζαι ενε είχα να κάμω ένα δώρο στα αγγονούθκια μου. Εμέτρουνταν τα τζαι εξαναμέτρουνταν τα πέρκι με κανίσουν να τους πκιάω που καμμά ψεφκιά, έτσι για το έθιμο, αλλά γιέ μου, ενε κανούσαν. Τα παιθκιά μου, ελαλούσαν μου, μεν μαραζώνεις μανά, τζαι τα κοπελούθκια έχουν που ούλλα, αλλά ξέρω εγιώ, θωρώ τα παιθκιά μου ίντα δυσκολίες έχουν να τα φκάλουν πέρα με τρια τζαι τέσσερα μωρά ο καθένας τους.

Γι’ αυτό γιε μου, λαλώ σου, έδωκες μου μεγάλη χαρά.

Εντζαι δκιακονώ, γιέ μου, αλλά με τες ανόρπιστες 300 λίρες που εννα μου στείλεις, εννά πκιερώσω ούλλα τα χρέη στο μπακάλη τζαι το φαρμακοποιό, εννα πκιάσω ακριβά δώρα στα αγγονούθκια μου, τζαι εννα πάω να κάμω τζαι τζεινα τα σπα, που είπαν μου ότι κάμνουν καλό στες τζιεγκιές. Τζαι σκέφτουμαι με τα ρέστα να κάμω τζαι κανένα λιφτινγκ να μεν με περιπαίζουν τα αγγονούθκια μου ότι εσούρωσα τέλλεια.

Νάσιεις τες ευτζιές μου γιε μου, τζαι άιστον τον γαμπρό μου, τον αριστερό, να λαλεί ότι εν πελλάρες τούτα ούλλα τζαι προεκλογικά. Εγιώ γιέ μου που εκλογές ένι ξέρω. Εννα ψηφίσω τζαι τούντην φορά το Μακάριο. Εν ο καλλίττερος που ούλλους.

Ατε γιε μου, να μεν σε κρατώ άλλο, να σε έσιει ο θεός καλά τζαι σένα τζαι και την κυρία σου, τα παιθκιά τζαι τα αγγόνια σου.

Με απέραντη εκτίμηση τζαι ευγνωμοσύνη

Χρυσταλλού, πρόσφυγας που την Μόρφου

Υγ. Πε μου γιε μου, εννα έχουμε τζαι το Πάσκα της Λαμπρής εκλογές; Ε για να ξέρω να προγραμματίσω τζείνο το ταξίδι στη Μαγιόρκα.