Μάλλον είχα μεγάλες προσδοκίες. Έχοντας διαβάσει τόσα πολλά για το φαινόμενο του sex trafficking διεθνώς αλλά και στην Κύπρο, πίστευα ή ήθελα να πιστεύω ότι η εκστρατεία των τριών μη κυβερνητικών οργανώσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη, θα βοηθούσε να ιδρώσει κανένα αφτί.
Μπα, μια ζωή αιθεροβάμων ήμουν και παρέμεινα. Η εκστρατεία τρέχει και μέχρι κι εγώ που ήμουν ενήμερη, σκοτώθηκα να βρω ένα μονόστηλο στις καθημερινές εφημερίδες και είδα μόλις μία φορά το τηλεοπτικό σποτ που ετοίμασαν ο ΚΙΣΑ, ο Σύνδεσμος Οικογενειακού Προγραμματισμού και ο Σύνδεσμος ενάντια στη Βία στην Οικογένεια. Ούτε ενα από τα χιλιάδες φυλλάδια που κυκλοφόρησαν έπεσε στα χέρια μου ούτε έτυχε να ακούσω κάποιο από τα πολύ δυνατά ραδιοφωνικά σποτ στα ράδια.
Ρώτησα γιατί και πήρα την πιο αναμενόμενη απάντηση: Η εκστρατεία δεν έχει χρήματα. Τα λιγοστά που εξασφάλισε πήγαν στις εκτυπώσεις και τη διαφήμιση και να σκεφτεί κανείς ότι η παραγωγή τόσο του τηλεοπτικού σποτ, όσο και των ραδιοφωνικού, έγιναν αφιλοκερδώς.
Το πιο εξωφρενικό είναι πως το ποσό των 5000 λιρών που τους υποσχέθηκε το υπουργείο Δικαιοσύνης (και αστυνομίας) ότι θα τους έδινε, κόπηκε γιατί δεν άρεσε στους υπεύθυνους του υπουργείου το φιλμάκι...
Δεν θέλω να σκεφτώ ότι κόπηκε η επιχορήγηση των 5000 λιρών γιατί κάποιοι πάτρονοι πήραν τους «δικούς» τους και τους είπαν «τι μαλακίες κάνετε. Θέλετε να μας κόψετε το ψωμί;» Όχι, δεν θέλω να το σκεφτώ, αλλά το σκέφτηκα.
Δεν θέλω να σκεφτώ πως πολλοί είπαν «σιγά τώρα, θα ασχολούμαστε με πουτάνες;» αλλά το σκέφτηκα.
Τώρα τι γίνεται; Η εκστρατεία τελειώνει στις 14 του Δεκέμβρη και ό,τι ήταν να κάνει το έκανε. Δεν θέλω να πω ότι ήταν μια τρύπα στο νερό, αλλά το λέω. Κρίμα!
Κρίμα που είμαστε τόσο καλοταϊσμένη κοινωνία, αλλά άτολμη και περιχαρακωμένη και συντηρητική και καθυστερημένη.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Σαν λαός εκαταντήσαμε για καυλιές. Θέλω τζιαι σκέφτομαι το. Θέλω τζιαι φωνάζω το!
Post a Comment