Αυτός είναι εθνικός αερομεταφορέας!

Μόλις επέστρεψα από αεροδρόμιο Λάρνακας και είμαι ακόμα έξαλλη με την κατάσταση που αντιμετώπισα. Εφτά και τριάντα το πρωί, να γίνεται το αδιαχώρητο από τα αυτοκίνητα έξω από το ράουντ αμπάουτ του αεροδρομίου. Τριάντα λεπτά μετά να καταφέρνουμε να μπούμε στο (σχεδόν άδειο) πάρκινγκ. Η καθυστέρηση στο να προχωρήσουν τα αυτοκίνητα οφειλόταν, όπως διαπιστώσαμε, στο γεγονός ότι οι παραπάνω ήθελαν να σταματήσουν μπροστά από την πόρτα του αεροδρομίου, να αφήσουν επιβάτες και αποσκευές και να παρκάρουν έξω, για να γλιτώσουν τα 4 ευρώ. Αυτό όμως ήταν το λιγότερο. Αφού καταφέραμε να μπούμε στον χώρο, μια τεράστια έκπληξη μας περίμενε. Ένα απίστευτο χάος, όλος ο χώρος κατελειμμένος από κόσμο που προσπαθούσε να καταλάβει πού έπρεπε να σταθεί για το check in. Από τα 40- 50 desks, λειτουργούσε μόλις ένα για all flights των κυπριακών αερογραμμών, τρία για Θεσσαλονίκη, ένα για Αθήνα, ένα για Άμστερνταμ και τρία για Business class. Όλα τα άλλα κλειστά. Πανικός. Καμμιά τάξη, κανένας να μην ξέρει πού είναι η ουρά του, άλλοι να μπαίνουν από το πλευρό, άλλοι να σπρώχνουν με τα καροτσάκια, μανάδες να φωνάζουν «έλα ποδά, λαλώ σου», μπαμπάδες να φωνάζουν «στάθουν δαμαί τζαι ούσσου», φοιτητές και φοιτήτριες να αγχώνονται ότι θα χάσουν τις πτήσεις τους. Μια τριτοκοσμική κατάσταση και κανείς να μην αναλαμβάνει ευθύνη. Επιπλέον να μπαίνουν έξυπνοι/μιλημένοι/γνωστοί/υπαλλήλοι κυπριακών αερογραμμών και λοιποί συνήθεις ύποπτοι από τα πλάγια, να κάνουν check in σε μερικά λεπτά και οι μαλάκες να περιμένουν. Να περιμένουν, να περιμένουν, να περιμένουν και οι ελάχιστοι υπάλληλοι -σαν προσωπικό ασφαλείας ήταν- να μιλούν στα τηλέφωνα, να αντιμετωπίζουν τον κόσμο λες και τους χρωστούσε, να δείχνουν τόσο αδιάφοροι όσο και οι απόντες μάστροι τους. Οι οποίοι μάστροι ήταν προφανώς εξαφανισμένοι πίσω στα γραφεία. Δεν χρειαζόταν και πολύ ο εκνευρισμός να ανάψει κόκκινα λαμπάκια. Τόσο που δεν άργησαν τα σπρωξίματα, τα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε», τα «κρατάτε με τζαι εννά τον δέρω» και οι γνωστές κυπριακές συμπεριφορές, αποτέλεσμα ανοργανωσιάς, ανικανότητας, ανευθυνότητας, καφροσύνης, όχι του κόσμου, αλλά αυτών που υποτίθεται έχουν τον έλεγχο. Κάποιοι πρόλαβαν να κάνουν check in την ώρα που κανονικά έφευγε η πτήση τους. Άλλοι κανένα μισάωρο αργότερα και οι υπόλοιποι πιθανόν να περιμένουν ακόμα. Όπως αντιλαμβάνεστε, όλες οι πτήσεις των Κυπριακών Αερογραμμών της Κυριακής 6 του Γενάρη, έφυγαν ή θα φύγουν με καθυστέρηση μιας και πλέον ώρας. Αυτό βέβαια, δεν συνέβη για πρώτη φορά. Ούτε για τελευταία. Γιατί, η ακριβοπληρωμένη Hermes και οι ακριβοπληρωμένες Κυπριακές Αερογραμμές κάνουν πάρτι στην πλάτη μας και εμείς οι μαλάκες δεν έχουμε άλλη επιλογή, παρά να βαράμε παλαμάκια. Ως πότε αλήθεια;